Özel İnfaz Usulleri, CİK. Madde 110:

İnfaz hâkimi, hükümlünün talebi üzerine kasten işlenen suçlarda toplam bir yıl altı ay, taksirle öldürme suçu hariç olmak üzere taksirle işlenen suçlarda ise toplam üç yıl veya daha az süreli hapis cezasının;
a) Her hafta cuma günleri saat 19.00’da girmek ve pazar günleri aynı saatte çıkmak suretiyle hafta sonları,
b) Hafta sonları hariç, her gün saat 19.00’da girmek ve ertesi gün saat 07.00’de çıkmak suretiyle geceleri, Ceza infaz kurumlarında çektirilmesine karar verebilir.
Mahkûmiyete konu suç nedeniyle doğmuş zararın aynen iade, suçtan önceki hâle getirme veya tazmin suretiyle tamamen giderilmesine dair hukukî sorumlulukları saklı kalmak üzere;
a) Kadın, çocuk veya altmışbeş yaşını bitirmiş kişilerin mahkûm oldukları toplam bir yıl,
b) Yetmiş yaşını bitirmiş kişilerin mahkûm oldukları toplam iki yıl,
c) Yetmişbeş yaşını bitirmiş kişilerin mahkûm oldukları toplam dört yıl, veya daha az süreli hapis cezasının konutunda çektirilmesine infaz hâkimi tarafından karar verilebilir. Toplam beş yıl veya daha az süreli hapis cezasına mahkûm olan veya adli para cezası infaz sürecinde hapis cezasına çevrilen hükümlülerden 16 ncı maddenin üçüncü fıkrasında belirlenen usule göre maruz kaldığı ağır bir hastalık veya engellilik nedeniyle ceza infaz kurumu koşullarında hayatını yalnız idame ettiremeyeceği tespit edilenlerin cezasının konutunda çektirilmesine infaz hâkimi tarafından karar verilebilir. Doğurduğu tarihten itibaren altı ay geçen ve toplam üç yıl veya daha az süreli hapis cezasına mahkûm olan ya da adli para cezası infaz sürecinde hapis cezasına çevrilen hükümlü kadınların cezasının konutunda çektirilmesine infaz hâkimi tarafından karar verilebilir. Bu fıkra uyarınca talepte bulunulabilmesi için kadının doğurduğu tarihten itibaren bir yıl altı ay geçmemiş olması gerekir. Konutta infaza karar verdikten sonra çocuk ölmüş veya anasından başka birine verilmiş olursa infaz hâkimi konutta infaz uygulamasına ilişkin kararını kaldırır. Cezanın özel infaz usulüne göre çektirilmesine karar verilenler hakkında tabi oldukları infaz rejimine göre koşullu salıverilme hükümleri uygulanır. Ancak, 105/A maddesi hükümleri uygulanmaz. Cezanın özel infaz usulüne göre çektirilmesi kararı, infaza başlandıktan sonra da verilebilir. İnfaz hâkimi talep üzerine, cezanın özel infaz usulüne göre çektirilmesi sırasında bu usulün uygulanmasına son verebilir. Özel infaz usulünün gereklerine geçerli bir mazeret olmaksızın uyulmaması hâlinde ise bu usulün uygulanmasına son verilir ve bu hâlde infaza açık ceza infaz kurumunda devam edilir. Özel infaz usulüne göre geçirilen süre, infaz aşamasında mahsup edilir. Bu fıkranın uygulandığı hâllerde 105/A maddesi hükümleri uygulanmaz. Bu madde hükümlerine göre verilen kararlara itiraz yolu açıktır. Üçüncü ve dördüncü fıkra hariç, bu madde hükümleri;
a) Terör suçları ile örgüt kurmak, yönetmek veya örgüte üye olmak suçlarından ya da örgüt faaliyeti kapsamında işlenen suçlardan mahkûm olanlar,
b) Cinsel dokunulmazlığa karşı işlenen suçlardan mahkûm olanlar,
c) Adlî para cezası infaz sürecinde hapis cezasına çevrilenler,
d) Koşullu salıverilme kararının geri alınması nedeniyle cezası aynen infaz edilenler, hakkında uygulanmaz. Bu maddenin uygulanmasına ilişkin usul ve esaslar yönetmelikle belirlenir.
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2013/17771 E. , 2013/17233 K.
• RESMİ EVRAKI KULLANILMAZ HALE GETİRMEK
• DENETİMLİ SERBESTLİK
• CEZANIN KONUTTA İNFAZI
o CEZA VE GÜVENLİK TEDBİRLERİNİN İNFAZI HAKKINDA KANUN (5275) Madde 105
o CEZA VE GÜVENLİK TEDBİRLERİNİN İNFAZI HAKKINDA KANUN (5275) Madde 110
o CEZA VE GÜVENLİK TEDBİRLERİNİN İNFAZI HAKKINDA KANUN (5275) Geçici Madde 4
o CEZA MUHAKEMESİ KANUNU (CMK) (5271) Madde 309
o TÜRK CEZA KANUNU (TCK) (5237) Madde 205

"İçtihat Metni"
Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 21/06/2013 gün ve 2013/10422/40170 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 10/07/2013 gün ve KYB.2013/237083 sayılı ihbarnamesi ile;
Resmi evrakı kullanılamaz hale getirmek suçundan sanık Ö.. K..'in 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 205/1. maddeleri gereğince 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Eskişehir Ağır Ceza Mahkemesinin 08/07/2008 tarihli ve 2008/262 Esas, 2008/330 sayılı kararının infazı sırasında, adı geçen hükümlünün 17/10/2012 tarihli dilekçesi ile kalan cezasını ev hapsi olarak tamamlama yönündeki talebinin kabulüne, hükümlünün cezasının konutta çektirilmesine ilişkin Eskişehir 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 18/10/2012 tarihli ve 2008/262-330 sayılı ek kararını müteakip, anılan ek kararın kaldırılması ve denetimli serbestlik kararı verilmesi için dosyanın İnfaz Hakimliğine gönderilmesine yönelik Cumhuriyet savcısı tarafından yapılan talebin reddine, kararın kaldırılmasına yer olmadığına dair aynı Mahkemenin 14/03/2013 tarihli ve 2013/344 Değişik İş sayılı kararına yönelik hükümlü tarafından yapılan itirazın reddine ilişkin Eskişehir 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 05/04/2013 tarihli ve 2013/270 Değişik İş sayılı kararını kapsayan dosyanın incelenmesinde;
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 110/4. maddesinin "Cezanın özel infaz usulüne göre çektirilmesine karar verilenler hakkında koşullu salıverilme hükümleri uygulanmaz." şeklindeki düzenlemesine göre kalan cezasının tamamının konutta infazı gerekmekte iken, 105/A-3/b. maddesinin "Maruz kaldıkları ağır bir hastalık, sakatlık veya kocama nedeniyle hayatlarını yalnız idame ettiremeyen ve koşullu salıverilmesine üç yıl veya daha az süre kalan hükümlüler, diğer şartları da taşımaları halinde yararlanabilirler." ve geçici madde 4. maddesinin "Bu Kanunun 105/A. maddesinin birinci fıkrasının (a) bendinde ve ikinci fıkrasında belirtilen altı aylık süre şartı ile birinci fıkrasının (b) bendinde belirtilen cezanın belirli bir süre infaz edilmesine ilişkin şart 31/12/2015 tarihine kadar uygulanmaz." şeklindeki düzenlemelerine göre ağır hastalık, sakatlık veya kocama halinin, Adli Tıp Kurumundan alınan veya Adalet Bakanlığınca belirlenen tam teşekküllü hastanelerin sağlık kurullarınca düzenlenip Adli Tıp Kurumunca onaylanan bir raporla belgelendirilmesi halinde cezasının hapis yatmaksızın denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infaz edilecek olması karşısında hükümlü lehine olduğu gözetilerek itirazın kabulü yerine reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca, anılan kararın bozulması istenilmiş olmakla, Dairemize gönderilen dosya incelenerek gereği görüşüldü:
İncelenen dosya içeriğine göre; kanun yararına bozma istemine atfen düzenlenen ihbarnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden, Eskişehir 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 18.10.2012 gün ve 2008/262-330 sayılı ek kararını müteakip, anılan ek kararın kaldırılması ve denetimli serbestlik kararı verilmesi için dosyanın İnfaz Hakimliğine gönderilmesine yönelik Cumhuriyet savcısı tarafından yapılan talebin reddine, kararın kaldırılmasına yer olmadığına dair aynı Mahkemenin 14.03.2013 gün ve 2013/344 Değişik İş sayılı kararına yönelik hükümlü tarafından yapılan itirazın reddine ilişkin Eskişehir 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 05.04.2013 gün ve 2013/270 Değişik İş sayılı kararının CMK’nun 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, gereğinin mahkemesince takdir ve ifasına, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na İADESİNE, 20.11.2013 gününde oybirliği ile karar verildi.”