87 K.

Vergi Dava Daireleri Kurulu 1993/96 E. , 1994/87 K.
"İçtihat Metni"
Daire : VERGİ DAVA DAİRELERİ KURULU
Karar Yılı : 1994
Karar No : 87
Esas Yılı : 1993
Esas No : 96
Karar Tarihi : 28/01/994

BELEDİYEYE AİT GARAJ 2464 SAYILI BELEDİYE GELİRLERİ KANUNUNUN 52 NCİ
MADDESİNDE SAYILAN KAMUYA AİT YERLERDEN OLMADIĞINDAN BU YERİN İŞGALİ NEDENİYLE İŞGAL HARCI ALINMASININ VERGİ HATASI OLUŞTURACAĞI HK.

P.T.T. tarafından kış koşulları nedeniyle ... ilçesine ulaştırılamayan telefon direkleri Şebinkarahisar belediyesine ait kamyon ve traktör garajına konulmuş, garajın 130 metrekaresinin işgal edildiğini saptayan Belediye, İşgal Harcı tahakkuk ettirmiş ve süresinde ödenmeyen harç için ödeme emri düzenlemiştir.
Ödeme emrinin duyurulmasından sonra yapılan düzeltme başvurusu Belediye Başkanlığının işlemiyle reddedilmiştir.
İstenen işgal Harcı ve gecikme zammını çekince koyarak ödeyen PTT idaresi, düçeltme isteminin reddi yolundaki işlemin iptali ve yaptığı ödemenin yasal faiziyle birlikte geri verilmesi istemiyle dava açmıştır.
Davayı inceleyen Danıştay Dokuzuncu Dairesi 1992/2234 sayılı Kararıyla 2464 sayılı Belediye Gelirleri Kanununun 52 nci maddesinde kamuya ait hangi yerlerin geçici olarak işgali halinde harç alınacağının düzenlendiği, olayda geçici olarak işgal edilen yerin maddede sayılan yerlerden olmadığı, bu yerin geçici olarak işgali nedeniyle işgal Harcı alınmasının, 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 118 inci maddesinde yazılı vergilendirme hatası oluşturduğu gerekçesiyle işlemi iptal etmiş, faiz istemini ise reddetmiştir.
Vergi, resim, harç ve benzeri mali yükümlerin konusunun ilgili bulundukları yasa kurallarına göre belirlenmesi zorunludur.
2464 sayılı Belediye Gelirleri Kanununun 52 nci maddesinde pazar veya panayır kurulan yerlerin, meydanların, mezat yerlerinin satıcılar tarafından işgali ile yol, meydan, pazar, iskele, köprü gibi kamuya ait yerlerden bir kısmının herhangi bir amaçla işgali İşgal Harcına bağlı tutulmuştur.
... Belediye Başkanlığı, kış koşulları nedeniyle ... İlçesine götürülemeyen telefon direklerinin geçici olarak Belediyeye ait kamyon ve traktör garajına konulmasını İşgal Harcı kapsamında görmüştür. PTT Genel Müdürlüğü tarafından işgal edilen yer, alıntı yapılan bu kuralda yazılı kamuya ait yerlerden değildir.
213 sayılı Vergi Usul Kanununun vergilendirme hatalarının gösterildiği 118 inci maddesinin (3) işaretli bendinde; açık olarak vergi konusuna girmeyen veya vergiden ayrık bulunan gelir, servet, madde, kıymet, evrak ve işlemler üzerinden vergi istenmesi veya alınması konuda hata olarak tanımlanmıştır.
Yukarıda değinilen nedenle harca konu yapılamayacak bir yerin işgalinden dolayı İşgal Harcı alınmakla harcın konusunda hata yapılmış olduğundan, işlemin iptaline ilişkin Daire kararında yasaya aykırılık bulunmamaktadır.
Bu nedenle temyiz isteminin reddine karar verildi.

KARŞI OY:
213 sayılı Vergi Usul Kanununun 118 inci maddesinde, "vergilendirme hataları" açıklanmış, 3 üncü bendinde de, "Mevzuda hata: Açık olarak vergi mevzuuna girmeyen veya vergiden müstesna bulunan gelir, servet, madde, kıymet, evrak ve işlemler üzerinden vergi istenmesi veya alınmasıdır." şeklinde tanımlanmıştır.
Vergi hukukunda, düzeltme ve şikayet yolu 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 117 ve 118 inci maddelerinde sınırlandırılmış olup uyuşmazlığın hukuksal bir sorun olarak ortaya çıkması ve yorumu gerektirmesi durumunda bu yolun uygulanması olanağı bulunmamaktadır.
Olayda, mevzuda hata halinin herhangi bir yoruma gidilmeksizin açık olarak saptanması gerekir.
Dosyanın incelenmesinden ise dava konusu uyuşmazlığın, belediyeye ait garaja geçici süre için konulmuş bulunan P.T.T. direkleri nedeniyle işgal harcı ödenip ödenmeyeceği hususundan kaynaklandığı anlaşılmakta olup bu haliyle uyuşmazlığın çözümü ilgili yasa hükümlerinin yorum ve tartışılmasının yapılmasına bağlı bulunduğundan işgal edilen yer nedeniyle işgal harcı tahakkuk ettirilmesinin kanuna aykırı olduğu yolundaki iddianın açık olarak vergilendirme hataları kapsamında kabul edilmesi olanağı yoktur.
Açıklanan nedenlerle, Dairece, davanın reddine karar verilmesi gerekirken aksi yoldaki karar verilmesi yerinde görülmediğinden temyize konu kararın bu yönden bozulması gerektiği görüşüyle çoğunluk kararına katılmıyorum.