509 K.

Vergi Dava Daireleri Kurulu 1999/158 E. , 1999/509 K.
"İçtihat Metni"
T.C.
D A N I Ş T A Y
VERGİ DAVA DAİRELERİ KURULU
Esas No: 1999/158
Karar No: 1999/509

Temyiz Eden: ... Vergi Dairesi Müdürlüğü
Karşı Taraf: ... Limited Şirketi

İstemin Özeti: Gıda maddeleri toptan ticareti nedeniyle mükellef olmasına karşın gerçekte böyle bir faaliyeti olmadığı, fatura komisyonculuğu yaptığı, elde ettiği komisyon geliri üzerinden katma değer vergisi beyan etmediği saptanan davacı adına vergi inceleme raporu uyarınca 1992 Kasım dönemi için kaçakçılık cezalı katma değer vergisi salınmıştır.
Tarhiyata karşı açılan davayı inceleyen ... Vergi Mahkemesi, ... günlü, E: ..., K: ... sayılı kararıyla; davacı şirketin tüm alış ve satışlarına ilişkin faturalarını kanuni defterlerine kaydettiği, kurumlar vergisi ve katma değer vergisi beyannamelerini verdiği, fatura ticareti ve bu işten komisyon geliri elde ettiği yolunda yapılmış somut bir tespit bulunmadığı gerekçesiyle cezalı tarhiyatı kaldırmıştır.
Vergi dairesi müdürlüğünün temyiz istemini inceleyen Danıştay Onbirinci Dairesi, 20.10.1997 günlü, E:1996/5582, K:1997/3625 sayılı kararıyla; dosyanın ve Danıştay Dördüncü Dairesinin E:1996/3228 nolu dosyasında bulunan vergi inceleme raporunun incelenmesinden, yükümlü kuruma mal satmış görünen ..., ... ve ... isimli şahıslar ile ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ... ve ... ünvanlı Tarım Ürünleri Pazarlama ve Ticaret Limited Şirketlerinin düzenlediği faturaların gerçeği yansıtmadığının tespit edildiği, gerçek mal alışı olmayan davacı şirketin satış faturalarının da gerçeği yansıtmadığı ve söz konusu faturalar üzerinden komisyon geliri elde ettiği kabul edilerek dava konusu cezalı tarhiyatın yapıldığı, sözü edilen inceleme raporunda, davacı kuruma zirai ürün satışında bulunan ... ve ... hakkında düzenlenen kaçakçılık suçu raporlarıyla, adı geçenlerin 1991 ve 1992 yıllarında ... ve ... Ticaret Borsalarında hiçbir alımları olmadığı halde sahte ve muhteviyatı itibarıyla yanıltıcı müstahsil makbuzu düzenleyerek zirai ürün satın almış gibi müşterek alım-satım beyannamesi düzenledikleri, müstahsil makbuzlarında isimleri geçen kişilerin tanınmadığının saptandığı, bazılarının ise makbuzlarda gösterilen ürünü yetiştirecek tarımsal alt yapıya sahip olmadıklarının anlaşıldığı, alınan ifadelerinde zirai ürün alım-satımı yapmadıklarını, komisyon karşılığında fatura düzenlediklerini, ticaret borsalarına ödedikleri tescil ücretini bu komisyondan karşıladıklarını beyan ettikleri, ...'in ise 31.12.1991 tarihinde faaliyetine son verdiği, elindeki belgeleri kısmen vergi dairesi müdürlüğüne teslim ettiği, kullanılmamış bir cilt faturayı kaybettiğini belirterek teslim etmediği, 31.12.1991 tarihinden sonra düzenlenen faturaların, kaybedildiği bildirilen fatura cildinden ve ticari faaliyetin sona ermesinden sonra düzenlendiği, faturaların sahte olduğu, tespitlerden bu üç kişinin, davacı şirkete düzenlediği faturaların biçim yönünden usule uygun olsa bile, içerik itibarıyla gerçek bir mal hareketini yansıtmadıkları sonucuna varıldığı, yükümlüye mal satan ve yukarıda adı geçen kurumların da düzenledikleri faturaların gerçeği yansıtmadığı yolunda vergi inceleme raporları bulunduğu, Mahkemece ilgili vergi dairesi müdürlüklerinden bu raporları getirterek incelemesi ve doğacak sonuca göre karar vermesi gerekirken, tarhiyatın kaldırılması yolunda verilen kararda yasal isabet görülmediği gerekçesiyle mahkeme kararını bozmuştur.
Bozma kararına uymayan vergi mahkemesi ilk kararında yer alan hukuksal nedenler ve gerekçeye ek olarak; aynı nedenlerle yapılan kurumlar vergisi tarhiyatına karşı açılan davada aynı gerekçeyle verilen tarhiyatın kaldırılması yolundaki karara karşı yapılan temyiz isteminin Danıştay Dördüncü Dairesinin 17.4.1996 günlü, K:1996/491 sayılı kararı ile reddedildiği; bu şekilde komisyon geliri elde etmediği saptanmış olan davacı kurum adına aynı nedenlerle yapılan tarhiyatta yasal isabet bulunmadığı gerekçesiyle ısrar etmiştir.
Direnme kararı vergi dairesi müdürlüğü tarafından temyiz edilmiş, yükümlünün alışlarının tamamına yakınının gerçeği yansıtmadığı, dolayısıyla satışlarının da gerçek olmadığı, satışları üzerinden komisyon geliri hesaplanarak salınan kaçakçılık cezalı katma değer vergisinde yasaya aykırılık bulunmadığı ileri sürülerek kararın bozulması istenmiştir.

Savunmanın Özeti: Savunma verilmemiştir.

Danıştay Tetkik Hakimi ...'in Düşüncesi: Danıştay Onbirinci 20.10.1997 günlü, E:1996/5582, K:1997/3625 sayılı kararında belirtilen gerekçelerle vergi dairesi müdürlüğü temyiz isteminin kabulü ile anılan ısrar kararının bozulması gerektiği düşünülmüştür.

Danıştay Savcısı ...'in Düşüncesi: Danıştay 11 inci Dairesinin 20.10.1997 günlü,E:1996/5582, K:1997/3625 sayılı bozma kararında yer alan düşüncede belitilen nedenlerle temyiz isteminin kabulü ile ilk kararında ısrar eden vergi mahkemesi kararının bozulması gerektiği düşünülmüştür.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hüküm veren Danıştay Vergi Dava Daireleri Genel Kurulunca, dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
Gıda maddeleri toptan ticareti nedeniyle mükellefiyet kaydı olan davacının, gerçekte bu işi değil fatura ticareti yaptığı ve komisyon geliri elde ettiği kabul edilerek, resen hesaplanan komisyon geliri üzerinden Kasım 1992 dönemi için salınan kaçakçılık cezalı katma değer vergisini kaldıran vergi mahkemesi ısrar kararı vergi dairesi müdürlüğünce temyiz edilmiştir.
3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanununun 1 inci maddesinde, ticari, zirai, sınai ve serbest meslek faaliyeti çerçevesinde yapılan teslim ve hizmetlerin katma değer vergisinin konusunu oluşturduğu hükme bağlanmış, 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 9 uncu maddesinde de vergiyi doğuran olayın kanunla yasaklanmış olmasının; yükümlülüğü ve vergi sorumluluğunu kaldırmayacağı, aynı Kanunun 3 üncü maddesinde de, vergilendirmede vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin esas olduğu kuralına yer verilmiştir.
Yükümlü şirketin ilgili dönemde verdiği katma değer vergisi beyannameleri üzerine ödenecek katma değer vergisi bulunmadığından ilgili dönemde ödenmesi gereken katma değer vergisi fatura hasılatının % 2'si oranında resen hesaplanmıştır.
Uyuşmazlık döneminde yükümlüye mal satmış görünen ..., ... ve ... isimli kişiler hakkında yapılan incelemelerde bu kişilerin gerçek emtia satımının söz konusu olmadığının tespitli olduğu ve yine davacı şirkete mal satmış görünen ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ... ünvanlı Tarım Ürünleri Pazarlama ve Limited şirketlerinin düzenlediği faturaların gerçeği yansıtmadığı yolunda vergi inceleme raporları bulunduğu anlaşılmaktadır.
Mahkemece tüm bu hususlar araştırılıp incelendikten sonra bir karar verilmesi gerekirken tarhiyatın kaldırılması yolunda verilen kararda hukuka uygunluk görülmemiştir.
Bu nedenlerle temyiz isteminin kabulü ile ... Vergi Mahkemesinin ... günlü, E: ..., K: ... sayılı ısrar kararının bozulmasına, yeniden verilecek kararda karşılanacağından yargılama giderleri yönünden hüküm kurulmasına gerek bulunmadığına, 26.11.1999 gününde oyçokluğu ile karar verildi.

X - K A R Ş I O Y
Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, bozulması istenen ... Vergi Mahkemesinin ... günlü, E: ..., K: ... sayılı ısrar kararının dayandığı hukuksal nedenler ve gerekçe karşısında yerinde ve istemin kabulünü gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
Bu nedenle vergi dairesi müdürlüğü temyiz isteminin reddi gerektiği görüşüyle karara katılmıyoruz.