582 K.

Vergi Dava Daireleri Kurulu 1999/176 E. , 1999/582 K.
"İçtihat Metni"
T.C.
D A N I Ş T A Y
VERGİ DAVA DAİRELERİ KURULU
Esas No: 1999/176
Karar No: 1999/582

Temyiz Eden: ... Kurumlar Vergi Dairesi Başkanlığı
Karşı Taraf: ... Türk Anonim Şirketi Umum Müdürlüğü

İstemin Özeti: Harçlar Kanununa ekli (8) sayılı Tarifenin XI/1-c bendi uyarınca davacı adına salınan kusur cezalı finansal faaliyet izin belgesi harcı dava konusu yapılmıştır.
Davayı inceleyen ... Vergi Mahkemesi, ... günlü ve E: ..., K: ... sayılı kararıyla; Bankalar Kanununun 538 sayılı Kanun Hükmünde Kararname ile değişik 14 üncü maddesinin 2 nci bendinde, bir takvim yılında 10'dan fazla şube açılması halinde Hazine Müsteşarlığından izin alınmasının zorunlu tutulduğu, bu sayının altında şube açıldığında izin alınması gerekmediği, davacı bankanın ilgili yılda 10'dan az şube açtığı, bu yüzden herhangi bir izin alınmadığı, harcın, kamu hizmetlerinden yararlananlardan alınan bir para olduğu, davacı bankanın izin alınması gerekmeyen sayıda şube açması nedeniyle harç ödemesi gerekmediği gerekçesiyle, dava konusu harcın kaldırılmasına karar vermiştir.
Vergi idaresinin temyiz istemini inceleyen Danıştay Dokuzuncu Dairesi, 15.10.1998 günlü ve E:1997/4447, K:1998/3675 sayılı kararıyla; Harçlar Kanununa bağlı (8) sayılı Tarifenin XI inci bölümünün 1 inci maddesinin (c) bendinde, bütün bankaların açacakları şubeler için düzenleyecekleri belgelerden her şube için finansal faaliyet izin belgesi harcı alınmasının öngörüldüğü, izin alınsın ya da alınmasın her şube için harç ödenmesi gerektiği gerekçesiyle kararı bozmuştur.
Bozma kararına uymayan ... Vergi Mahkemesi, ... günlü ve E: ..., K: ... sayılı kararıyla ilk kararında yer alan hukuksal nedenler ve gerekçe uyarınca ısrar etmiştir.
Israr kararı vergi dairesi başkanlığı tarafından temyiz edilmiş ve açılan her şube için finansal faaliyet izin belgesi harcı ödenmesinin yasa gereği olduğu ileri sürülerek kararın bozulması istenmiştir.

Savunmanın Özeti: İstemin reddi gerektiği yolundadır.

Danıştay Tetkik Hakimi ...'ın Düşüncesi: Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar ısrar kararının bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

Danıştay Savcısı ...'in Düşüncesi: Davacı bankanın açmış olduğu şube nedeniyle itirazı kayıtla ödediği finansal faaliyet izin belgesi harcının ret ve iadesi istemi ile açılan davayı kabul eden ... Vergi mahkemesi kararının Danıştay 9 ncu Dairesinin 15.10.1998 gün, E:1997/4447, K:1998/3675 sayılı kararı ile bozulması üzerine vergi mahkemesince verilen ... gün, E: ..., K: ... sayılı direnme kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
3182 sayılı Bankalar Kanunu'nda Değişiklik Yapılmasına ilişkin 538 sayılı Kanun Hükmünde Kararname'nin "Şube Açma" başlıklı 14 ncü maddesi ile bankaların açacakları şubeleri açılış tarihinden itibaren en az 30 gün önce Hazine Müsteşarlığı'na bildirmek zorunda oldukları, bir takvim yılı içinde 10 adedin üzerinde şube açılmasının Müsteşarlığın iznine tabi olduğu hükme bağlanmıştır.
Diğer taraftan 492 sayılı Harçlar Kanunu'na bağlı 8 sayılı cetvelin XI bölüm 1/c bendinde bütün bankaların serbest bölgeler de dahil olmak üzere açacakları şubeler için düzenlenen belgeler için finansal faaliyet izin belgesi harcı ödeyecekleri belirtilmiştir.
Yukarıdaki madde hükümlerinin incelenmesinden, finansal faaliyet izin belgesi harcının, "belge" ye dayanan bir harç olduğu, bankaların açacakları şubeler için belge düzenlenmesi halinde harç tahsili gerekeceği, 10 adede kadar şube açılışlarında herhangi bir izin belgesi düzenlenmediğinden Hazine Müsteşarlığı'na şube açılması için izin talebinde bulunmayan davacı bankanın izne tabi olmayan şube açılışından dolayı finansal faaliyet izin belgesi harcı ile mükellef tutulamayacağı anlaşılmaktadır. Başka bir ifade ile, harç alınabilmesi için bir hizmet yapılması gerekmekte olup, izin alınmasını gerektirmeyen şube açılışı işlemlerinde harcın mevzuunu oluşturan belgenin düzenlenmemesi, bir hizmetin yapılmamış olması nedeniyle finansal faaliyet izin belgesi harcının talep edilmesi mümkün bulunmamaktadır.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile temyiz konusu direnme kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmüştür.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hüküm veren Danıştay Vergi Dava Daireleri Genel Kurulunca, dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
1996 yılında açılan banka şubesi için 492 sayılı Harçlar Kanununa ekli (8) sayılı Tarifenin XI/1-c bendi uyarınca salınan kusur cezalı finansal faaliyet izin belgesi harcının kaldırılması yolundaki vergi mahkemesi ısrar kararı, vergi idaresince temyiz edilmiştir.
Bankalar Kanununun 22.6.1994 tarihinde yürürlüğe giren 538 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 11 inci maddesiyle değişik 14 üncü maddesinde, bankaların şube açmaları sırasında uyacakları kurallara yer verilmiştir. Maddenin (2) işaretli fıkrasında; özel bankaların açacakları şubeleri açılış tarihinden en az 30 gün önce Hazine Müsteşarlığına bildirmek zorunda oldukları, bir takvim yılı içinde 10'dan fazla sayıda şube açılmasının Hazine Müsteşarlığının iznine bağlı olduğu hükme bağlanmıştır. Maddede harçlarla ilgili bir düzenleme mevcut olmayıp, bir yılda açılacak banka şubeleri için Hazine Müsteşarlığınca verilecek olan finansal faaliyet izninin oluşum şartları belirlenmiştir.
492 sayılı Harçlar Kanununa bağlı 8 sayılı Tarifenin XI işaretli bölümünün (1/c) bendinde; serbest bölgedekiler de dahil olmak üzere bütün bankaların açacakları şubeler için düzenlenen belgelerden, her şube için finansal faaliyet izin belgesi harcı alınması öngörülmüştür.
Bankaların bir yılda 10'dan az sayıda şube açmaları için izin alınmasının gerekli olmadığı, sadece bildirimde bulunarak faaliyete başlayabilecekleri, ancak açılacak her şube için izin alınsın veya alınmasın 492 sayılı Yasada öngörülen finansal faaliyet izin belgesi harcının ödenmesi gerektiğinden dava konusu harcın kaldırılması yolundaki ısrar kararı hukuka uygun görülmemiştir.
Bu nedenlerle temyiz isteminin kabulü ile ... Vergi Mahkemesinin ... günlü ve E: ..., K: ... sayılı ısrar kararının bozulmasına, yeniden verilecek kararda karşılanacağından yargılama giderleri yönünden hüküm kurulmasına gerek bulunmadığına, 10.12.1999 gününde oyçokluğu ile karar verildi.

X - K A R Ş I O Y
Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar ısrar kararının bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerektiği görüşüyle karara katılmıyoruz.