Piruzyan/Ermenistan 33376/07

Piruzyan/Ermenistan - 33376/07
Karar 26.6.2012 [Daire III]
Madde 5
Madde 5-3
Duruşmaya çıkmayı sağlayan garanti
Özel kategorilere tabi suçlardan suçlanan şahıslara şartlı tahliye verilmesinin yasaya göre yasak olması: ihlal

Olaylar – Ekim 2006 tarihinde başvurucu yakalanmıştır ve haydutluk yapmaktan tutuklanmıştır. Sonrasında başvurucunun tutukluluk hali, kaçma, soruşturmayı engelleme riskinden, başka soruşturma tedbirleri gerektiğinden ve prosedürün hala devam ettiğinden dolayı defalarca uzatılmıştır. Başvurucunun ayrıca teminatla salıverilme talebi reddedilmiştir çünkü iç hukukta « ağır » bir suç işlemekten suçlanmaktaydı. Gerçekten de Ceza Muhakemeleri Kanununun 143 § 1 maddesi başvurucuya teminatla serbest bırakılma talebinde bulunmasına imkan vermemektedir ; teminatla serbest bırakılma talebi ancak, « hafif veya normal ağırlıktaki suçları » işlemekten dolayı suçlanan şahıslar tarafından istenebilmektedir. Başvurucu sonuç olarak Aralık 2007 tarihinde, hakkındaki suçlamalardan aklandıktan sonra serbest bırakılmıştır.
Hukuk açısından – Madde 5 § 3
a) Başvurucunun teminatla serbest bırakılmasının imkansızlığı – Bir şüphelinin serbest bırakılıp bırakılmayacağına karar verdikleri zaman makamlar, şahsın davada duruşmaya çıkmasını sağlamak için değişik tedbirleri dikkate almaları gerekmektedir. Geçmişte Mahkeme, iç hukuka referans yapılarak teminatla bir tahliye talebinin otomatik olarak reddedilmesi ile ilgili birçok davada, Sözleşme’nin 5 § 3 maddesinin ihlal edildiği sonucuna varmıştır. Bu davada, başvurucunun talepleri de, Ceza Muhakemeleri Kanununun 143 § 1 maddesinin, teminatla tahliyeyi ağır veya özellikle ağır suçlar için kabul etmediği gerekçesiyle reddedilmiştir. Tutuklamanın özel şartlarının hukuki kontrolü olmadan, başvurucunun teminatla tahliye talebinin otomatik olarak reddedilmesi, 5 § 3 maddesindeki güvencelerle uyumlu değildir.
Sonuç: ihlal (oybirliği).
b) Tutukluluğun devamı ile ilgili gerekçeler – Başvurucunun geçici olarak tutukluluk halinin üst üste uzatılmasının haklı gösterilmesi için, ulusal mahkemeler bir taraftan kaçma veya soruşturmayı engelleme riskine, diğer taraftan, soruşturmanın bitmediğine ve prosedürün hala devam etmesine dayanmışlardır. Bu son nokta ile ilgili olarak Mahkeme, soruşturmanın tamamlanmasının gerekliliği veya prosedürün hala devam etmesinin, 5 § 3 maddesi anlamında bir şahsın geçici olarak tutuklu halde bırakılması için kabuledilebilecek gerekçeler oluşturmadığının altını çizmektedir. Kaçma veya soruşturmayı engelleme riski konusunda ulusal yargı organları, bu gerekçeleri kararlarında soyut ve klişeleşmiş bir şekilde tekrar etme ile yetinmişlerdir ve bu nedenlerin neden yerinde olduğunu belirtmemişlerdir. Başvurucunun suçlandığı suçun ağırlığına yapılan genel referans, yeterli bir haklı neden olarak kabul edilememektedir. Dolayısıyla ulusal mahkemeler başvurucunun tutuklu halinin devamı için « yerinde ve yeterli » gerekçeler öne sürmemişlerdir.
Sonuç: ihlal (oybirliği).
Mahkeme ayrıca, başvurucunun duruşmalar sırasında metal bir kafeste tutulması nedeniyle 3. maddenin ihlal edildiği ; 19 Şubat ile 12 Mart 2007 tarihleri arasında başvurucunun tutuklanmasının yasal temelden yoksun olması nedeniyle 5 § 1 maddesinin ihlal edildiği ; ve bir taraftan, çekişmeli yargılama prosedürü ile silahların eşitliği ilkesinin olmamasından dolayı ve diğer taraftan, davanın hazırlık soruşturmasında olmadığı gerekçesiyle tutuklamanın hukuki denetiminin yapılması talebinin reddedilmesi nedeniyle 5 § 4 maddesinin iki defa ihlal edildiği sonucuna varmıştır.
Madde 41: Manevi tazminat için 8 000 EUR; maddi tazminat talebi reddedilmiştir.

© Avrupa Konseyi/Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi
Yazı İşleri Müdürlüğü tarafından kaleme alınan bu özet
Mahkeme’yi bağlamamaktadır.

© Avrupa Konseyi/Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi, 2012. Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’nin resmi dilleri, İngilizce ve Fransızca’dır. İşbu çeviri, Avrupa Konseyi İnsan Hakları Vakıf Fonu’nun desteğiyle yapılmıştır (www.coe.int/humanrightstrustfund). Bu çeviri, Mahkeme’yi bağlamamaktadır ve Mahkeme, bu çevirinin kalitesine ilişkin olarak hiçbir sorumluluk almamaktadır. Bu çeviri, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’nin içtihat veritabanı olan HUDOC’tan veya HUDOC’un iletmiş olduğu diğer veritabanlarından indirilebilir (http://hudoc.echr.int). Bu çeviri, ticari olmayan amaçlarla ve davanın adının tam olarak belirtilmiş olması ve yukarıdaki telif hakkı bilgisiyle beraber olması koşulu ve İnsan Hakları Vakfı’na atıfta bulunmak suretiyle alıntılanabilir. Bu çeviriyi kısmen veya tamamen, ticari amaçlarla kullanmak isteyenlerin, bunu aşağıdaki adrese bildirmeleri gerekmektedir: publishing@echr.coe.int.

© Council of Europe/European Court of Human Rights, 2012.
The official languages of the European Court of Human Rights are English and French. This translation was commissioned with the support of the Human Rights Trust Fund of the Council of Europe (www.coe.int/humanrightstrustfund). It does not bind the Court, nor does the Court takes any responsibility for the quality thereof. It may be downloaded from the HUDOC case-law database of the European Court of Human Rights (http://hudoc.echr.int) or from any other database with which the Court has shared it. It may be reproduced for non-commercial purposes on condition that the full title of the case is cited, together with the above copyright indication and reference to the Human Rights Trust Fund. If it is intended to use any part of this translation for commercial purposes, please contact publishing@echr.coe.int.


© Conseil de l’Europe/ Cour Européenne des Droits de l’Homme, 2012.
Les langues officielles de la Cour Européenne des Droits de l’Homme sont le français et l’anglais. La présente traduction a été effectuée avec le soutien du Fonds fiduciaire pour les droits de l’homme du Conseil de l’Europe (www.coe.int/humanrightstrustfund). Elle ne lie pas la Cour, et celle-ci décline toute responsabilité quant à sa qualité. Elle peut être téléchargée à partir de HUDOC, la base de jurisprudence de la Cour Européenne des Droits de l’Homme (http://hudoc.echr.int), ou de tout autre base de données à laquelle HUDOC l’a communiquée. Elle peut être reproduite à des fins non commerciales, sous réserve que le titre de l’affaire soit cité en entier et s’accompagne de l’indication de copyright ci-dessus ainsi que de la référence au Fonds fiduciaire pour les droits de l’homme. Toute personne souhaitant se servir de tout ou partie de la présente traduction à des fins commerciales est invitée à le signaler à l’adresse suivante : publishing@echr.coe.int.