5137 K.

1. Ceza Dairesi 2019/1222 E. , 2019/5137 K.

"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürme, yaralama, tehdit ruhsatsız silah taşıma, konut dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme
HÜKÜM : 1-Sanıklar ..., ..., ... ve ... haklarında; CMK'nin 223/2-e maddesi uyarınca ayrı ayrı beraatlerine,
2-Katılan sanık ... hakkında; kasten öldürme ve yaralama suçlarından TCK'nin 25, CMK'nin 223/2-d maddeleri uyarınca beraat, TCK'nin 86/2, 53. maddeleri uyarınca 1 yıl hapis cezası, 6136 sayılı Kanunun 13/1, TCK'nin 52/2-4, 53. maddeleri uyarınca 1 yıl 6 ay hapis ve 800 TL adli para cezası,
3-Katılan sanık ... hakkında; TCK'nin 86/2, CMK'nin 231/5. maddeleri uyarınca hükmün açıklanmasıın geri bırakılması,
4-Katılan sanık ... hakkında; konut dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarından beraat, TCK'nin 106/1, 43/2, 29, 62, 51. maddeleri uyarınca 4 ay 20 gün hapis cezası,
5-Katılan sanık ... hakkında; TCK'nin 86/2, 86/3-e, 29, 62, 53, 51. maddeleri uyarınca 3ay 22 gün hapis cezası, 116/1, 119/1-a,c, 29, 53, 51. maddeleri uyarınca 7 ay 15 gün hapis cezası, 151/1, 29, 62, 53, 51. maddeleri uyarınca 2 ay 15 gün hapis cezası, 6136 sayılı Kanunun 13/1, TCK'nin 62, 53, 51. maddeleri uyarınca 10 ay hapis ve 500 TL para cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Sanık ... hakkında mağdur ...’a yönelik kasten yaralama suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karar, CMK’nin 231. maddesi uyarınca itiraza tabi olduğundan inceleme dışı bırakılmıştır
Sanık ... hakkında maktul ... ve mağdur ...’a karşı iddianamede anlatılan bir eylem bulunmadığı gibi sanıklar Cenk ve Reşat hakkında Burhan’a yönelik mala zarar verme nedeni ile açılmış bir dava da olmadığından sanıklara yönelik katılanlar vekilinin temyiz talebinin reddine karar verilmiştir.
Sanık ... hakkında nitelikli tehdit suçu nedeni ile açılmış bir dava olmadığından tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ... hakkında mağdurlar ..., Emrah ve Cenk’e karşı tehdit, sanık ... hakkında 6136 sayılı Yasaya aykırılık, sanık ... hakkında Burhan’a karşı basit yaralama suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, cezayı azaltıcı haksız tahrik ve takdiri indirim sebeplerinin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmalar inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, sanıklar Burhan, Cem, Ali ve Yunus Emre hakkında mağdur ...’a karşı nitelikli işyeri dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme, sanık ... hakkında mağdur ...’a karşı basit yaralama suçlarından elde edilen delillerin 5271 sayılı CMK'nin 223/2-e maddesi uyarınca mahkumiyetlerine yeter nitelik ve derecede bulunmadığı, sanık ... hakkında maktul ...’a karşı kasten öldürme, mağdur ...’a karşı nitelikli kasten yaralama suçlarından 5271 sayılı CMK’nin 223/2-d ve 5237 sayılı TCK’nin 25/1. maddeleri gereğince meşru müdafaa nedeni ile beraatlerine karar verildiği mahkemece kabul ve takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde düzeltme ve bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, katılanlar Mehmet Selim, Burhan, Mesut ve Orhan vekilinin eksik inceleme ve hatalı değerlendirmeye, sanık ...’ın maktule karşı eylemi nedeni ile mahkumiyetine karar verilmesi gerektiğine ve mağdur ...’a yönelik eylemi nedeni ile suç vasfına, meşru müdafanın olmadığına, mağdur ...’a karşı eylemler nedeni ile verilen yaralama suçunun vasfına, sanık ...’un Reşat’ı yaralama suçu nedeni ile beraat etmesi gerektiğine, sanık ...’ın mahkumiyetine karar verilmesi gerektiğine, Cumhuriyet savcısının sanıklar Reşat, Emrah, Burhan, Ali ve Cem’in mahkumiyetlerine karar verilmesi gerektiğine vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle;
A) Sanık ... hakkında 6136 sayılı Yasaya aykırılık, sanık ... hakkında basit yaralama suçları yönünden verilen mahkumiyet, sanıklar Burhan, Cem, Ali, Yunus Emre
hakkında nitelikli işyeri dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme, sanık ... hakkında basit yaralama, sanık ... hakkında kasten öldürme, nitelikli kasten yaralama suçundan verilen beraat hükümlerinin yapılan temyiz incelemesinde;
24.11.2015 günlü Resmi Gazete'de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesinin iptal edilen bölümleri dikkate alındığında, mahkemenin bu madde ile yaptığı uygulama yasaya aykırı ise de, CMUK'un 322. maddesi gereğince bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hüküm fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün “Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK'nin 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine” şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN mahkumiyet hükümleri ile beraat hükümlerinin ise aynen tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak ONANMASINA,
B)1-Sanık ... hakkında mağdur ...’a karşı basit yaralama, nitelikli işyeri dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Mahkemenin karar gerekçesinde; sanık ...’un tabanca ile mağdur ...’ın işyerine girdiği belirtilerek, devamında ise sanık ...’ın içeride bulunan mağdurlara yönelik silahla ateş ettiğinin belirtildiği, gerekçenin ilerleyen kısımlarında ve hüküm fıkrasında ise sanık ...’ın mağdur ...’ın işyerine zarar verdiği ya da içeriye girdiğine dair somut delil olmadığından beraatine karar verilmesi suretiyle hem gerekçenin kendi içerisinde hem de gerekçe ile hüküm fıkrası arasında çelişkiye neden olunması,
2- Sanık ... hakkında mağdurlar ..., Emrah ve Cenk’e karşı tehdit suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
TCK'nin 106/1. maddesinde yazılı tehdit suçu hükümden sonra yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi uyarınca CMK'nin 253. maddesinde tanımlanan uzlaştırma kapsamına alınmış olması ve 5237 sayılı Kanunun 7/2. maddesinde belirtildiği üzere sonradan yürürlüge giren kanunun lehe olması halinde derhal uygulanacağı amir hükmü karşısında uzlaştırma işlemleri yaptırıldıktan sonra sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiğinden,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve Mesut müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün tebliğnamedeki düşünceye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, 25/11/2019 gününde oy birliği ile karar verildi.