+1
Fazla saatlerle çalışma ücretlerinin asıl ücrete dahil olduğunun kararlaştırılabilineceğine dair ne Kanunda ne ilgili yönetmeliklerde bir hüküm mevcuttur. Bununla birlikte, Kanunun fazla saatlerle çalışmaların karşılığına ilişkin genel kuraldan sapan bu yöndeki bir sözleşme hükmünün genel olarak Türk İş Hukuku uygulamasında geçerli olduğu hem doktrinde hem yargı kararlarıyla kabul edilmiştir.[2]-[3] Yüksek mahkeme, çeşitli yıllarda verdiği çok sayıda kararında istikrarlı bir şekilde bu tür sözleşmelerin belirli koşullar çerçevesinde geçerli olduğunu kabul etmiştir (Yargıtay 9. H.D. 27.02.2013, E. 2010/42421, K. 2013/7129; Yargıtay 9. H.D. 03.05.2012, E. 2010/7792, K. 2012/15535; Yargıtay 9. H.D. 24.01.2011, E. 2009/2318, K. 2011/186; Yargıtay 9. H.D. 18.02.2010, E. 2008/16745, K. 2010/3915; Yargıtay 9. H.D. 17.09.2009, E. 2008/9372, K. 2009/23312; Yargıtay 9. H.D. 02.06.2008, E. 2007/21810, K. 2008/13466; Yargıtay 9. H.D. 23.05.2006, E. 2006/6816, K. 2006/15190; Yargıtay 9. H.D. 05.07.2005, E. 2004/31714, K. 2005/23784).
Fazla çalışma (mesai) ücretinin, asıl ücretin içinde belirlendiği sözleşmelerin geçerliliği için;
Fazla çalışma ücretinin asıl ücrete dahil olduğuna dair sözleşmelerde açık hüküm bulunması,
Fazla çalışma süresinin; günlük en çok çalışma süresi olan 11 saati ve yıllık en çok fazla çalışma süresi olan 270 saati geçmemesi,
Fazla çalışma ücretini de içeren ücretin asgari ücretin üzerinde belirlenmesi,
Karşılıklı edimler (iş görme-ücret) arasında açık orantısızlık olmaması gerekir.
Avukatlara soru sormak için,